De komende maanden interview ik verschillende medewerkers van Maak24 om te laten zien wat werken in een beschutte werkomgeving voor hen betekent. Wat drijft hen? Wat zijn hun dromen, ervaringen en uitdagingen? Vandaag trap ik deze reeks af met Frank Spijkers.

Maak kennis met Frank

Frank Spijkers (40) werkt inmiddels vier jaar bij Maak24 als logistiek medewerker. Je ziet hem meteen: in zijn opvallende rolstoel manoeuvreert hij behendig door het magazijn, vaak met een elektrische pallettruck (EPT) onder zijn handen. Frank is geboren met een verlamming aan zijn benen, maar dat weerhoudt hem er niet van om voluit te leven — én te werken.

“Ik zit misschien in een rolstoel, maar ik bén niet gehandicapt,” zegt hij met een knipoog. “Die rolstoel, dat zijn gewoon mijn benen.”

Frank woont zelfstandig en onderhoudt een warme band met zijn ouders. Zijn moeder kookt regelmatig voor hem; hij hoeft het dan alleen nog even in de magnetron te zetten. Koken vindt hij maar niets — “daar heb ik gewoon niks mee.”

Hobby’s en dromen

Zijn grote passie? Autorijden. Frank heeft een aangepaste auto waarmee hij graag stedentrips maakt. Zijn ultieme droom is om vrachtwagenchauffeur te worden. Een logische droom voor iemand die al jaren in de logistiek werkt én dol is op voertuigen.

In het verleden was Frank een fanatiek rolstoelhockeyer. Hij speelde op hoog niveau en kreeg zelfs de kans om professioneel te gaan, maar koos er bewust voor om dat niet te doen.

Ook online is Frank een opvallende verschijning. Een filmpje van hem op TikTok haalde maar liefst 73.000 likes — iets waar hij nog steeds trots op is.

Van school naar werk

Na zijn tijd op de VSO-school liep Frank in 2003 stage bij de sociale werkvoorziening Breed. Hier stroomde hij door naar een vaste aanstelling, met een indicatie voor beschut werk. Hij werkte jarenlang in de productie: lichte assemblage, inpak- en ompakwerk.

Rond 2015 werd sociale werkvoorziening Breed door politieke keuzes ontmanteld. Veel medewerkers, onder wie Frank, werden overgeplaatst naar reguliere bedrijven die werkplekken boden voor mensen met een beschut indicatie. Daar had hij het een stuk minder naar zijn zin.

“De sfeer was niet goed, en de omgang met medewerkers al helemaal niet. Je voelde je daar niet gezien,” vertelt hij.

Hij probeerde het nog even als koerier, maar ook daar liep hij snel tegen slechte werkvoorwaarden aan. Ondanks vele sollicitaties bij logistieke bedrijven voor functies als koerier of chauffeur van lichte bedrijfswagens, werd hij keer op keer afgewezen. “Zodra ze doorhebben dat ik rolstoelafhankelijk ben, komt de afwijzing snel — vaak met vage of oneigenlijke argumenten.”

Thuis bij Maak24

Vier jaar geleden kwam Frank bij Maak24 terecht. Zijn leidinggevende zag zijn motivatie en vroeg wat hij graag wilde doen. Frank hoefde daar niet lang over na te denken: hij wilde graag met de EPT werken, om goederen te verplaatsen tussen het magazijn en de productiehallen. Hij kreeg de kans om een cursus te volgen — en haalde met vlag en wimpel zijn certificaat.

“Bij Maak24 voel ik me gewaardeerd. Ik mag mezelf zijn en me verder ontwikkelen. Dit komt heel dicht in de buurt van mijn droombaan,” zegt hij.

In de pauzes praat Frank graag met collega’s, binnen of buiten bij de rookplek. Hij voelt zich onderdeel van het team en heeft een fijn sociaal netwerk opgebouwd.

Werken met een beperking

Wat betekent werken met een fysieke beperking voor Frank? “Ik weet wat ik kan. Het belangrijkste is dat bedrijven niet alleen naar je beperking kijken, maar juist naar je talenten. Als je mensen kansen geeft, kunnen ze je verrassen.”

De kans om zijn EPT-certificaat te halen, betekende voor Frank veel. “Vanaf dat moment keken collega’s anders naar me. Ze zagen dat ik dit werk gewoon aankon.”

Tot slot

Frank wil zijn huidige werk graag blijven doen, zolang zijn droombaan nog niet binnen bereik is. Werken betekent voor hem meedoen, structuur, voldoening en sociaal contact.

Zijn advies aan anderen met een beperking:
“Blijf niet stilzitten. Zoek mensen die je kunnen helpen je doelen te bereiken. Er is altijd iets mogelijk — als je er maar in gelooft.”